Anna Katharina Emmerich, żyjąca na przełomie XVIII i XIX wieku, była niemiecką zakonnicą, mistyczką, stygmatyczką i wizjonerką. Od dziecka była bardzo pobożna, a jako nastolatka podjęła decyzję o wstąpieniu do klasztoru augustianek. Gdy klasztor został zamknięty w 1811 roku, ciężko zachorowała - wtedy pojawiły się u niej stygmaty i doznała pierwszego z objawień Maryi. Od 1813 roku doświadczała regularnie wizji, w których przemawiała do niej Matka Boska. W latach 1819-1824 jej wizje spisywał Clemens Brentano - zapisał on ponad czterdzieści tomów scenami i opowieściami uzupełniającymi te z Nowego Testamentu, dyktowanymi przez Annę Katharinę.

Życie Marii. Objawienia Anny Kathariny Emmerich to zebrane opisy objawień Anny Kathariny Emmerich, w których znajdują się pisma poświęcone życiu Maryi Panny. Jednak te objawienia nie dotyczą tylko Maryi, ale także Jej małżonka, świętego Józefa, a przede wszystkim licznych krewnych zarówno z Jej strony, jak i ze strony świętego Józefa. Chrystus bowiem prawdziwie stał się człowiekiem, urodził się w rodzinie, a kochająca się rodzina w szczególny sposób pielęgnuje wzajemne więzy i relacje. Matka Maryi, święta Anna, jawi się tu jako silna, dobra i opiekuńcza kobieta, babka Zbawiciela.

Z wizji Emmerich wiemy, że Chrystus był związany ze swoją rodziną, a obrazy rozlicznych więzów rodzinnych są wzruszające. Wielu z Jego krewnych zostało następnie Jego naśladowcami. Z objawień Anny Kathariny Emmerich dowiadujemy się też wielu szczegółów z życia Najświętszej Maryi Panny, uczymy się również postrzegać Jezusa przede wszystkim jako Syna Maryi, Syna stolarza, Syna Człowieczego. To właśnie to dzieło, z którego tak wiele dowiadujemy się o członkach rodziny Zbawiciela, jasno dowodzi, że Jezus był prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem.

Anna Katharina Emmerich jest w swoich opisach bardzo precyzyjna, a dane przez nią podawane da się w większości zweryfikować. W tomie Życie Maryi zawarty jest doniosły fragment, który doprowadził do niezwykłego odkrycia - na podstawie objawień francuscy łazarzyści odnaleźli w roku 1891 r. dom Maryi w górzystej części Efezu. Fakt jego znalezienia na podstawie wizji niemieckiej zakonnicy upamiętniono na dużych tablicach przed domem Maryi.