Zeszyty Maryjne 6(120) listopad-grudzień 2017

W ostatnim tegorocznym numerze „Zeszytów Maryjnych” nasze spojrzenie kierujemy na Maryję, Matkę Emmanuela, w którym Bóg okazał się być Bogiem bliskim, najbliższym człowiekowi. To przez Maryję, z której wziął On ludzkie ciało, zbliżył się do nas Mesjasz, Odkupiciel. Ale rola Maryi, Matki Zbawiciela, nie zakończyła się po porodzeniu Jezusa. Matka Emmanuela staje się Jego najdoskonalszą Uczennicą i naśladowczynią. I taką kontemplujemy w naszych rozważaniach: całą piękną i doskonałą w swej niewinności, świętości, posłuszeństwie Bogu i miłości bliźniego. Kontemplujemy Matkę Zbawiciela, ale i naszą Matkę, która uczy nas żyć w szarej codzienności blisko Boga i wypełniać Jego wolę. Maryja nie lękała się najtrudniejszych zadań i zawsze szła tam, gdzie chciał tego Bóg – aż na Golgotę. I nas, swoje dzieci, inspiruje do świętej odwagi podejmowania wyzwań życia.

W bieżącym numerze autorzy dotykają tak trudnych spraw życia codziennego jak: manipulacja i propaganda w mediach, obojętność na drugiego człowieka i coraz większy brak zainteresowania jego sprawami, jak mądrze poddać się cierpieniu, by nie stało się ono ostatecznym dramatem, i jak szukać w naszej codzienności znaków Bożej obecności i wszystkie nasze sprawy oddać Jezusowi, wołając: „Jezu, Ty się tym zajmij”.

W każdym numerze „Zeszytów Maryjnych” pielgrzymujemy do jednego z maryjnych sanktuariów. W szóstym numerze zapraszamy naszych Czytelników do Sanktuarium Matki Bożej Świętogórskiej Róży Duchownej w Gostyniu. Zawierzamy Rodzicielce białego jak kwiat śniegu, Niepokalanej Maryi, pokój na świecie i zgodę między ludźmi.

Życzymy wszystkim Czytelnikom owocnej lektury.